Global InformationProgressive Socialist Party of Ukraine information
Progressive Socialist Party of Ukraine | |
|---|---|
 | |
| Ukrainian name | Прогресивна соціалістична партія України Prohresyvna sotsialistychna partiia Ukrainy |
| Russian name | Прогрессивная социалистическая партия Украины Progressivnaya sotsialisticheskaya partiya Ukrainy |
| Abbreviation | PSPU |
| Leader | Nataliya Vitrenko |
| Founded | 1996 |
| Banned | 20 March 2022[1] 27 September 2022 (final appeal in court dismissed) |
| Split from | Socialist Party of Ukraine |
| Headquarters | Melitopol |
| Youth wing | Young Guard of the PSPU |
| Ideology |
|
| Political position | Far-left[6][7][8][9] |
| National affiliation | Left Opposition |
| International affiliation |
|
| Colors | Red and blue |
| Party flag | |
 | |
| Website | |
| vitrenko.org (archived) | |
| |
The Progressive Socialist Party of Ukraine (PSPU)[a] is a banned,[11] pro-Russian political party in Ukraine led by Nataliya Vitrenko. The party was represented in Ukraine's national parliament between 1998 and 2002. The party is considered neo-communist and wants to restore state ownership of industry and workers' democracy in Ukraine.[12] Due to ideological ties to Dugin, it has also been described by some observers as being National Bolshevik.[13][14]
The Progressive Socialist Party was described to have a "clearly leftist" platform.[15] Its campaign slogan was "We shall build a Soviet and Socialist Ukraine!". The party was considered Russophile, and campaigned for a "strategic partnership" of Ukraine with Russia and Belarus, while strongly rejecting the prospect of cooperating with either the European Union or NATO. The party was least popular in Western regions, but it had considerable support in South Ukraine.[15]
- ^ "Ukraine's Defense Council stopped activity of several political parties: Zelenskyy".
- ^ Программа Прогрессивной социалистической партии Украины 15/09/2001
- ^ Туровский, Ростислав (2004). "Географические закономерности электорального транзита в посткоммунистических странах". Полития: Анализ. Хроника. Прогноз (in Russian). 4: 138.
- ^ a b Tatiana (15 April 2014). Borderlands into Bordered Lands: Geopolitics of Identity in Post-Soviet Ukraine. Columbia University Press. ISBN 9783838260426.
- ^ a b March, Luke [in Spanish] (2011). "Left-wing Populism: Populist Socialists and Social Populists". Radical Left Parties in Europe. Routledge. p. 142. ISBN 9780203154878.
- ^ Andrzej Antoszewski [in Polish] (2005). Partie polityczne Europy Środkowej i Wschodniej (in Polish). Poznań-Wrocław: Wyższa Szkoła Zarządzania i Bankowości w Poznaniu. p. 179. ISBN 83-88544-63-2.
Ekstremizm lewicowy reprezentowany jest w Europie Wschodniej głównie przez partie neokomunistyczne, odróżniające się i najczęściej dystansujące się od zreformowanych ugrupowań postkomunistycznych. W Czechach, Rosji, na Słowacji i Ukrainie istnieją formacje opowiadające się za pryncypiami ekonomicznymi i społecznymi komunizmu (przy werbalnym odcięciu się od niektórych błędów przeszłości), kładące akcent na krytykę kapitalistycznego modelu rozwoju, przyjętego po 1989 r., negatywną ocenę procesu politycznej, gospodarczej i militarnej integracji Europy oraz protestujące przeciwko globalizacji. Zaliczymy do nich przede wszystkim: Komunistyczną Partię Federacji Rosyjskiej (KPRF), Komunistyczną Partię Ukrainy (KPU) i Socjalistyczną Partię Ukrainy (SPU), Komunistyczną Partię Czech i Moraw, Komunistyczną Partię Słowacji (KSĆM), Łotewską Partię Socjalistyczną (LSP), Serbską Partię Socjalistyczną oraz ukraińską Progresywną Partię Socjalistyczną (SPS).
[Left-wing extremism is represented in Eastern Europe mainly by neo-communist parties, differentiating themselves and most often distancing themselves from reformist post-communist groupings. In the Czech Republic, Russia, Slovakia and Ukraine, there are formations advocating the economic and social principles of communism (while verbally distancing themselves from some of the errors of the past), emphasising criticism of the capitalist development model adopted after 1989, negatively assessing the process of political, economic and military integration of Europe and protesting against globalisation. These include, above all: Communist Party of the Russian Federation (CPRF), Communist Party of Ukraine (KPU) and Socialist Party of Ukraine (SPU), Communist Party of Bohemia and Moravia, Communist Party of Slovakia (KSĆM), Latvian Socialist Party (LSP), Serbian Socialist Party and the Progressive Socialist Party of Ukraine (SPS).] - ^ Ryszard Herbut [in Polish]; Andrzej Antoszewski [in Polish] (2007). Systemy polityczne współczesnej Europy (in Polish). Wydawnictwo Naukowe PWN. p. 102. ISBN 978-83-011-4622-1.
W niektórych elekcjach wzięły udział także inne partie, które mogą być określone mianem skrajnej lewicy. Mamy tu na myśli Związek Robotników Słowacji (ZRS), ukraińską Progresywną Partię Socjalistyczną (SPS) oraz polską Samoobronę.
[Other parties that can be described as extreme left also took part in some elections. We are referring to the Union of Workers of Slovakia (ZRS), the Ukrainian Progressive Socialist Party (SPS) and the Polish Self-Defence.] - ^ Siaroff, Alan (2019). Comparative European Party Systems: An Analysis of Parliamentary Elections Since 1945 (2nd ed.). Routledge. p. 563. ISBN 9781317498773.
The SPU suffered a split in 1996 when far left members left and formed the Progressive Socialist Party of Ukraine (PSPU).
- ^ Laryš, Martin (2022). "Double Marginalisation of the Communist Party: Ukraine's Decommunisation and the Russian-Backed Rebellion in Donbas". Central European Journal of International and Security Studies. 16 (4). Metropolitan University Prague: 54. doi:10.51870/NTQF5668.
At the beginning of the insurgency, the major anti-Ukrainian forces were the militant Luhansk Guard (Luganskaya gvardiya, LG) made up of the remnants of the marginal Progressive Socialist Party of Ukraine (Prohresyvna sotsialistychna partiya Ukraiiny, PSPU), a far-left group competitive with the KPU several years earlier.
- ^ Romanian, Russian fascists ally against Ukraine, Moldova, Kyiv Post (10 August 2009)
- ^ Cite error: The named reference
PSPUbanned5330was invoked but never defined (see the help page). - ^ Andrzej Antoszewski [in Polish] (2005). Partie polityczne Europy Środkowej i Wschodniej (in Polish). Poznań-Wrocław: Wyższa Szkoła Zarządzania i Bankowości w Poznaniu. pp. 179–180. ISBN 83-88544-63-2.
- ^ Kuzio, Taras (23 June 2015). Ukraine: Democratization, Corruption, and the New Russian Imperialism: Democratization, Corruption, and the New Russian Imperialism. Abc-Clio. p. 111. ISBN 9781440835032.
- ^ Haran, Olexiy; Zimmer, Kerstin (2008). "Unfriendly takeover: Successor parties in Ukraine". Communist and Post-Communist Studies. 41 (4): 548. doi:10.1016/j.postcomstud.2008.09.002.
- ^ a b Anna Makhorkina (June 2005). "Ukrainian political parties and foreign policy in election campaigns: Parliamentary elections of 1998 and 2002". Communist and Post-Communist Studies. 38 (2). Elsevier Ltd: 251–267. doi:10.1016/j.postcomstud.2005.03.005.
Cite error: There are <ref group=lower-alpha> tags or {{efn}} templates on this page, but the references will not show without a {{reflist|group=lower-alpha}} template or {{notelist}} template (see the help page).